دوران 8 سال رياست جمهوري آقاي خاتمي فرصت يگانه اي براي اصلاحات بود. با توجه به در اختيار داشتن قواي مقننه و مجريه و پشتوانه آراي مردم، خيلي كارها قابل انجام بود تا كار ما به امروز نكشد. كارشكني هايي انجام شد و فرصت سوزيهاي هم (شايد)از سر مصلحت صورت گرفت تا كار ما به دولت كودتا برسد.بهرحال 4 سال دولت احمدي نژاد را تحمل كرديم. با شروع فعاليتهاي انتخاباتي براي انتخاب دولت دهم اميدواريهاي بسياري براي طرفداران اصلاحات پديد آمد. ولي باز هم جنبش اصلاحات با تغيير اجباري كانديداي مطلوب خود بسياري از طرفداران اصلاحات را نگران كرد. در نهايت نتيجه انتخابات آني نبود كه ميبايد و اكثريت مردم با ترديد به نتيجه انتخابات نگاه كردند ولي همين نتيجه نشان داد كه جناح محافظه كار از مدتها قبل سناريوي خود را براي انتخابات دهم تدوين كرده است. هم نتايج انتخابات و هم دستگيريهاي بعد از آن همه و همه از قبل بصورت دقيق مشخص شده بود و بدقت به مرحله اجرا گذاشته شد. جاي گلايه از جناح اصلاحات است كه با اين همه متفكر و روشنفكر چرا پيش بيني چنين رخدادي را نكرده بودند و هيچ برنامه مدوني براي برهم زدن بازي جناح راست نداشتند.
اينها همه گذشت ولي نگراني عميقتري در پس اين گلايه ها نهفته است. اينكه ادامه راه جنبش سبز به كجا خواهد انجاميد. ترسم از اينست كه بدون شوراي راهبري ، اين جنبش عليرغم پرداخت هزينه هاي بسيار دچار تفرقه يا حركات راديكال شود و بهانه لازم را براي سركوب بيشتر به كودتاگران بدهد. از سوي ديگر بدليل فقدان رهبري طرحهاي بسياري از سوي اعضاي جنبش به اجرا گذاشته شده كه بدليل فقدان توافق عمومي، با شكست روبرو شده است نظير طرح ترافيك سبز كه بشخصه معتقدم در صورت مشاركت جمعي ميتوانست دلگرمي بسيار خوبي براي جنبش باشد. اكنون هم محرم در پيش است و همچنان اعضاي جنبش در تلاش براي فراخوان عمومي هستند. آيا وقت آن نيست كه اولا مطالبات حداقلي و حداكثري جنبش معلوم شود؟ ثانيا فراخواني از سوي رهبران جنبش براي محرم صورت گيرد و ثالثا نقشه راهي براي ادامه كار تعيين شود؟ آيا صرف حضور و كتك خوردن و زنداني شدن ما براي پيروزي جنبش كافي است؟ آيا راهكارهاي ديگري نظير تحصن و اعتصاب در كنار راهپيمايي ها در دستور كار نيست؟
البته در كنار نگرانيهاي فوق، اميدواريهاي بسيار هم وجود دارد. حضور سبز دانشجويان در 16 آذر عليرغم جو امنيتي حاكم، تهديدهاي تند محسني اژه اي و تلاش يكپارچه صدا و سيما و خبرگزاري هاي جناح راست نظيركيهان و فارس نيوز و رجانيوز و الف براي ناچيز نشان دادن جنبش سبز و تكرار هر روزه آن در كنار پخش اخبار و عكسهاي جعلي و دستكاري شده نشان از ترس كودتاگران از پتانسيل بالاي جنبش دارد. اميدوارم رهبران جنبش با درايتي كه دارند بتوانند با هدايت صحيح اين پتانسيل عظيم در مسير مناسب، ما را بسوي آينده اي رهنمون كنند كه سزاوار هر ايراني است.